Relacje łączące Waszyngton z poszczególnymi stolicami państw członkowskich Unii Europejskiej zależą w dużej mierze od strategii polityki zagranicznej przyjętej przez daną administrację amerykańską. W badaniu jakości owych relacji na pierwszy plan wysuwa się ich polityczny charakter, w sposób naturalny odzwierciedlający wolę zacieśnienia współpracy z danym sojusznikiem, lub też jej brak. Gesty, takie jak obecność poszczególnych państw w amerykańskich manifestach politycznych, spotkania polityków najwyższego szczebla czy też podejmowanie przez Kongres inicjatyw mających znaczenie dla relacji bilateralnych, mogą być zaliczane do politycznych aspektów więzi łączących Waszyngton z jego sojusznikami na arenie międzynarodowej. Wnikliwa obserwacja polityki światowej, w szczególności zaś europejskiej, pozwala stwierdzić, że wyżej wymienione gesty są oczekiwane i doceniane przez partnerów Stanów Zjednoczonych, a ich rola tuż po zaprzysiężeniu nowej administracji waszyngtońskiej nie może zostać przeceniona.

Dyskusje towarzyszące kampanii prezydenckiej w Stanach Zjednoczonych oraz wyborom na urząd głowy państwa przeprowadzonym w listopadzie 2016 r. skłoniły autora prezentowanej książki do zastanowienia się nad rolą Europy w dyplomacji amerykańskiej, tocząca się w Polsce debata o przyszłości relacji transatlantyckich spowodowała zaś chęć przeanalizowania aktywności dyplomacji amerykańskiej wobec państw członkowskich Unii Europejskiej.