Alfred Lenica (1899–1977) – jeden z najważniejszych artystów polskiej awangardy XX wieku, współzałożyciel grupy 4F + R, uczestnik I Wystawy Sztuki Nowoczesnej, członek Grupy Krakowskiej, przyjaciel Tadeusza Kantora, Jerzego Kujawskiego i Erny Rosenstein, obecny na licznych wystawach krajowych i zagranicznych, twórca pierwszego polskiego obrazu taszystowskiego oraz wielkoformatowego malowidła w gmachu ONZ w Genewie, protoplasta artystycznej rodziny: ojciec Jana, znakomitego plakacisty, i Danuty, ilustratorki książek, żony Tadeusza Konwickiego. Lenica pozostawił po sobie ogromnie interesującą i różnorodną spuściznę artystyczną, składającą się z obrazów i prac na papierze pozostających w kolekcjach muzealnych i prywatnych.

 

Album stanowi przegląd bogatej twórczości artysty od lat przedwojennych aż do ostatnich prac z lat 70. Prezentuje rozwój stylu, począwszy od fascynacji surrealizmem, w którym zakorzenione będą poetyckie, abstrakcyjne obrazy z dojrzałego okresu twórczości.