Monografia zbiorowa poświęcona arbitrażowi międzynarodowemu, autorstwa szerokiego grona specjalistów z zakresu prawa międzynarodowego, pod redakcją naukową Cezarego Mika, stanowi pierwszą w Polsce publikację dotyczącą tego zagadnienia. Zawiera ona omówienie ewolucji, zasad funkcjonowania oraz historycznego i współczesnego znaczenia arbitrażu w prawie międzynarodowym.

Arbitraż jest jedną z najważniejszych metod rozstrzygania sporów międzynarodowych. Chociaż na przestrzeni dziejów charakter i znaczenie arbitrażu ulegały zmianom, to jednak jego wkład w rozwój prawa międzynarodowego nie podlega dyskusji. Współcześnie rola arbitrażu systematycznie się zwiększa. Wpływa na to zwłaszcza znaczna swoboda stron w odniesieniu do zakresu rozstrzygania, prawa właściwego i procedur postępowania. W rezultacie arbitraż jest wykorzystywany zarówno w sporach międzypaństwowych, jak i w sporach między państwami a podmiotami prywatnymi (w szczególności inwestorami zagranicznymi).

W publikacji znajdują się m.in. opracowania dotyczące historii arbitrażu międzynarodowego, jego natury prawnej, posługiwania się słusznością i analogią, znaczenia arbitrażu dla zasady wykonywania zobowiązań w dobrej wierze oraz dla niektórych działów prawa międzynarodowego, w tym prawa morza, ochrony środowiska, konfliktów zbrojnych oraz międzynarodowego prawa gospodarczego, zwłaszcza inwestycyjnego.

Dzieło to jest ważne nie tylko dla teoretyków prawa międzynarodowego, doktorantów i dla innych osób studiujących tę materię, ale także poszerza wiedzę urzędników administracji centralnej i samorządowej zajmujących się stosunkami międzynarodowymi, a ponadto dla praktyków prawa – adwokatów, radców prawnych, sędziów oraz aplikantów zawodów prawniczych.