Celem tej książki jest przekazanie konkretnej wiedzy na temat emigracji lat 80. XX wieku, tzw. emigracji solidarnościowej. Na podstawie moich, mojej rodziny i znajomych doświadczeń oraz obserwacji osób z najbliższego otoczenia chcę przybliżyć czytelnikom, jak wyglądała emigracja do Australii, jak potoczyło się nasze życie i jak zostaliśmy tu przyjęci, ale też czego nauczył nas nowy kraj i w jaki sposób emigracja zmieniła naszą osobowość.

Uciekaliśmy z własnego kraju, zostawialiśmy rodziców, rodzinę i przyjaciół. Chcieliśmy być z daleka od wszystkiego, co wtedy działo się za żelazną kurtyną – tam wolność była ograniczona, nie było też przyszłości dla naszych dzieci. To poczucie wielkiej niewiadomej skłoniło nas do wyjazdu z kraju.

Obecnie naszym krajem jest Australia. Tu spędziliśmy połowę naszego życia, tu są nasze dzieci, wnuki i tu jest nasz dom. Kochamy Polskę, ale dziękujemy Australii za możliwość czucia się równocześnie Polakami i Australijczykami. Mój mąż słusznie powtarza: „Tam, gdzie ja jestem, jest Polska”.