Monografia skoncentrowana jest na wielowątkowej analizie badań biograficznych i narracyjnych, stosowanych w naukach społecznych i humanistycznych. Uwzględniono w jej ramach dwa zasadnicze aspekty naukowego oglądu. Jest to z jednej strony metodologiczna analiza wspomnianych metod – wykorzystywane w nich strategie zbierania i analizowania danych jakościowych (często w ścisłym związku z danymi ilościowymi), zalety i wady, szanse i ograniczenia stosowania tych metod, dylematy i pytania otwarte związane z ich założeniami i wykorzystaniem. Z drugiej zaś – możliwości i przykłady ich aplikacji w dyskursie interdyscyplinarnym (na gruncie pedagogiki, etnologii, nauk o kulturze, socjologii, psychologii, historii, medycyny) i badaniach wybranych obszarów rzeczywistości społecznej, zjawisk interpersonalnych oraz intrapsychicznych.

 

Autorzy tekstów, którzy wykorzystywali lub wykorzystują w swojej pracy naukowej metody biograficzne i narracyjne w różnych kontekstach tematycznych, w ramach rozlicznych strategii weryfikacji („czyste” metody jakościowe, łączone z metodami ilościowymi w ramach metodologii mieszanej, czy wreszcie metody jakościowe wykorzystywane kontekstowo i ilustracyjnie w stosunku do realizowanych celów badawczych) i zróżnicowanego repertuaru metod oraz technik szczegółowych, przybliżają czytelnikowi swój warsztat badawczy, proponują pogłębioną refleksję metodologiczną.

 

Zbiór tych różnorodnych, interdyscyplinarnych tekstów może stanowić asumpt do świadomej, pogłębionej refleksji nad możliwościami i ograniczeniami metod biograficznych i narracyjnych w praktyce badacza, zarówno doświadczonego już w realizacji weryfikacji empirycznych, jak i dopiero poszukującego swej naukowej drogi.