Monografia Będziesz z chlubą wskazywać synów twoich groby… jest prezentacją złożonego i długotrwałego procesu kształtowania się w kulturze polskiej — wyraźnie z czasem rozwiniętego — kultu tak rzeczywistych, jak symbolicznych grobów wielkich bohaterów narodowych.

Zasięgiem chronologicznym praca obejmuje fakty historyczne i wielorakie rozmaite zjawiska kulturowe oraz literackie w okresie pomiędzy ostatnim rozbiorem Rzeczypospolitej Obojga Narodów a powstaniem styczniowym. Interdyscyplinarne ujęcie badawcze oparte zostało na odczytywaniu przekazów literackich i artystycznych jako cennych dokumentów wyrażających idee i poglądy oraz postawy i zachowania, zarówno indywidualne, jak i zbiorowe, występujące w dziejach kultury polskiej omawianego okresu.

Wskazano tu również na rolę literatury i sztuki w procesie kreowania mitów wyrażających polską świadomość narodową. Podstawę źródłową snutych tu rozważań stanowią literackie i paraliterackie przedstawienia mogił, które w polskiej rzeczywistości porozbiorowej znalazły się w centrum społecznego zainteresowania, współtworząc narodowy panteon. Przedmiotem omówień obok wawelskiej nekropolii stały się rzeczywiste i symboliczne groby Stanisława Żółkiewskiego, księcia Józefa Poniatowskiego i Tadeusza Kościuszki, a także owiana legendą zaginiona mogiła poległego w Egipcie Józefa Sułkowskiego.