Jedna z najbardziej znanych, wręcz kultowych, książek filozoficznych XX wieku. Stanowi najpełniejszy wyraz myśli Heideggera z właściwą dlań metaforyką, charakterem nawiązań, aluzji i transpozycji. Stanowi inspirację dla wielu współczesnych prądów filozoficznych – fenomenologii, hermeneutyki, egzystencjalizmu, wpłynęła też na styl myślenia najwybitniejszych współczesnych filozofów.
Rozdziały:
Rozdział I. Konieczność, struktura i prymat kwestii bycia 3 § 1. Konieczność wyraźnego powtórzenia pytania o bycie 3 § 2. Formalna struktura pytania o bycie 6 § 3. Ontologiczny prymat kwestii bycia 12 § 4. Ontyczny prymat kwestii bycia 15
Rozdział II. Dwojaki cel opracowania kwestii bycia. Metoda badania i jej zarys 20 § 5. Ontologiczna analityka jestestwa jako odsłonięcie horyzontu interpretacji sensu bycia w ogóle 20 § 6. Zadanie destrukcji dziejów ontologii 25 § 7. Fenomenologiczna metoda badania 34 A. Pojęcie fenomenu 36 B. Pojęcie logosu 40 C. Wstępne pojęcie fenomenologii 44 § 8. Zarys rozprawy 49
Część pierwsza INTERPRETACJA JESTESTWA ZE WZGLĘDU NA CZASOWOŚĆ I EKSPLIKACJA CZASU JAKO TRANSCENDENTALNEGO HORYZONTU PYTANIA O BYCIE Dział pierwszy PRZYGOTOWAWCZA ANALIZA FUNDAMENTALNA JESTESTWA
Rozdział I. Ekspozycja zadania przygotowawczej analizy jestestwa 53 § 9. Temat analityki jestestwa 53 § 10. Odróżnienie analityki jestestwa od antropologii, psychologii i biologii 57 § 11. Analityka egzystencjalna a interpretacja prymitywnego jestestwa. Trudności w osiągnięciu „naturalnego pojęcia świata” 64
Rozdział II. Bycie-w-świecie w ogóle jako podstawowe ukonstytuowanie jestestwa 68 § 12. Wstępny opis bycia-w-świecie na podstawie orientacji na bycie-w jako takie 68 § 13. Egzemplifikacja bycia-w przez jego ufundowany modus. Poznanie świata 77
Rozdział III. Światowość świata 81 § 14. Ogólna idea światowości świata 81 A. Analiza otoczeniowości i światowości w ogóle 85 § 15. Bycie bytu spotykanego w otoczeniu 85 § 16. Światowy charakter otoczenia anonsujący się w wewnątrzświatowym bycie 92 § 17. Odniesienie i znak 98 § 18. Powiązanie i oznaczoność; światowość świata 106 B. Skontrastowanie analizy światowości z Kartezjańską interpretacją świata 114 § 19. Określenie „świata” jako res extensa 114 § 20. Fundamenty ontologicznego określenia „świata” 118 § 21. Hermeneutyczna dyskusja Kartezjańskiej ontologii „świata” 122 C. Dookólność otoczenia i „przestrzenność” jestestwa 130 § 22. Przestrzenność tego, co wewnątrz świata poręczne 131 § 23. Przestrzenność bycia-w-świecie 134 § 24. Przestrzenność jestestwa a przestrzeń 141
Rozdział IV. Bycie-w-świecie jako współbycie i bycie Sobą. „Się” 146 § 25. Podjęcie egzystencjalnego pytania o „kto” jestestwa 147 § 26. Współjestestwo innych i powszednie współbycie 151 § 27. Powszednie bycie Sobą i Się 161
Rozdział V. Bycie-w jako takie 168 § 28. Zadanie tematycznej analizy bycia-w 168 A. Egzystencjalna konstytucja „tu oto” 172 § 29. Bycie-tu-oto jako położenie 172 § 30. Lęk jako modus położenia 180 § 31. Bycie-tu-oto jako rozumienie 183 § 32. Rozumienie i wykładnia 190 § 33. Wypowiedź jako pochodny modus wykładni 197 § 34. Bycie-tu-oto i mowa. Język 205 B. Powszednie bycie „tu oto” i upadanie jestestwa 213 § 35. Gadanina 214 § 36. Ciekawość 218 § 37. Dwuznaczność 221 § 38. Upadanie i rzucenie 224
Rozdział VI. Troska jako bycie jestestwa 231 § 39. Pytanie o pierwotny całokształt strukturalnej całości jestestwa 231 § 40. Podstawowe położenie trwogi jako wyróżniona postać otwartości jestestwa 235 § 41. Bycie: jestestwa jako troska 244 § 42. Potwierdzenie egzystencjalnej interpretacji jestestwa jako troski przez przedontologiczną samowykładnię jestestwa 251 § 43. Jestestwo, światowość i realność 255 a) Realność jako problem bycia i dowiedlności „świata zewnętrznego” 257 b) Realność jako problem ontologiczny 265 c) Realność i troska 268 § 44. Jestestwo, otwartość i prawda 270 a) Tradycyjne pojęcie prawdy i jego fundamenty ontologiczne 272 b) Pierwotny fenomen prawdy i wtórność tradycyjnego pojęcia prawdy 278 c) Sposób bycia prawdy i zakładanie prawdy 287
Dział drugi JESTESTWO I CZASOWOŚĆ § 45. Wynik przygotowawczej analizy fundamentalnej jestestwa i zadanie źródłowej egzystencjalnej interpretacji tego bytu 292
Rozdział I. Możliwe bycie całością jestestwa i bycie ku śmierci 298 § 46. Pozorna niemożliwość ontologicznego ujęcia i określenia całościowego bycia jestestwa 298 § 47. Możliwość doświadczenia śmierci innych i możliwość ujęcia całego jestestwa 300 § 48. Zaległość, kres i całokształt 305 § 49. Odróżnienie egzystencjalnej analizy śmierci od innych możliwych interpretacji tego fenomenu 311 § 50. Wstępny zarys egzystencjalno-ontologicznej struktury śmierci 315 § 51. Bycie ku śmierci i powszedniość jestestwa 318 § 52. Powszednie bycie ku kresowi i pełne egzystencjalne pojęcie śmierci 322 § 53. Egzystencjalny zarys właściwego bycia ku śmierci 327
Rozdział II. Poświadczenie w jestestwie właściwej możności bycia i zdecydowanie 337 § 54. Problem poświadczenia właściwej możliwości egzystencyjnej 337 § 55. Egzystencjalno-ontologiczne fundamenty sumienia 340 § 56. Zew jako charakter sumienia 343 § 57. Sumienie jako zew troski 345 § 58. Rozumienie wezwania a wina 352 § 59. Egzystencjalna interpretacja sumienia i jego potoczna wykładnia 363 § 60. Egzystencjalna struktura poświadczonej w sumieniu właściwej możności bycia 371
Rozdział III. Właściwa możność bycia całością jestestwa a czasowość jako ontologiczny sens troski 380 § 61. Wstępny zarys metodycznego przejścia od wyodrębnienia właściwego bycia jestestwa całością do fenomenalnego wydobycia czasowości 380 § 62. Egzystencyjnie właściwa możność bycia całością jestestwa jako wybiegające zdecydowanie 384 § 63. Sytuacja hermeneutyczna uzyskana w celu interpretacji sensu bycia troski a metodologiczny charakter egzystencjalnej analityki w ogóle 391 § 64. Troska i charakter Siebie 398 § 65. Czasowość jako ontologiczny sens troski 406 § 66. Czasowość jestestwa i płynące z niej zadania bardziej źródłowego powtórzenia analizy egzystencjalnej 416
Rozdział IV. Czasowość i powszedniość 420 § 67. Podstawowa ciągłość egzystencjalnego ukonstytuowania jestestwa i wstępny zarys czasowej interpretacji tego ukonstytuowania 420 § 68. Czasowość otwartości w ogóle 422 a) Czasowość rozumienia 422 b) Czasowość położenia 427 c) Czasowość upadania 435 d) Czasowość mowy 439 § 69. Czasowość bycia-w-świecie i problem transcendencji świata 441 a) Czasowość przeglądowego zatroskania 443 b) Czasowy sens modyfikacji przeglądowego zatroskania w teoretyczne odkrywanie tego, co obecne wewnątrz świata 448 c) Czasowy problem transcendencji świata 458 § 70. Czasowość przestrzenności jestestwa 461 § 71. Czasowy sens powszedniości jestestwa 465
Rozdział V. Czasowość i dziejowość 468 § 72. Egzystencjalno-ontologiczna ekspozycja problemu dziejów 468 § 73. Potoczne rozumienie dziejów i dzianie się jestestwa 475 § 74. Podstawowe ukonstytuowanie dziejowości 480 § 75. Dziejowość jestestwa i dzieje świata 486 § 76. Dziejowość jestestwa egzystencjalnym źródłem historii 491 § 77. Związek dotychczasowej ekspozycji problemu dziejowości z badaniami W. Diltheya i ideami hrabiego Yorcka 498
Rozdział VI. Czasowość i wewnątrzczasowość jako źródło potocznego pojęcia czasu 506 § 78. Niepełność przeprowadzonej dotąd czasowej analizy jestestwa 506 § 79. Czasowość jestestwa i zatroskanie o czas 508 § 80. Objęty zatroskaniem czas i wewnątrzczasowość 512 § 81. Wewnątrzczasowość i geneza potocznego pojęcia czasu 526 § 82. Odróżnienie egzystencjalno-ontologicznego związku czasowości, jestestwa i czasu światowego od Heglowskiego ujęcia relacji między czasem a duchem 536 a) Hegla pojęcie czasu 537 b) Hegla interpretacja związku między czasem a duchem 542 § 83. Egzystencjalno-czasowa analityka jestestwa a fundamentalno-ontologiczne pytanie o sens bycia w ogóle 546
|