Deklarację zgodności dla opakowań przeznaczonych do kontaktu z żywnością uznaje się za jeden z najlepiej znanych oraz najbardziej spornych dokumentów odnoszących się do materiałów do opakowań dla produktów spożywczych. Od wielu lat to zagadnienie jest przedmiotem licznych dyskusji i polemik. Jednakże warto również zwrócić uwagę na inny aspekt i poddać go krytycznej analizie, a mianowicie zagadnienie przydatności technologicznej w przemyśle spożywczym.

 

Biorąc pod uwagę przepisy unijne, niniejsze zagadnienie jest niezwykle istotne ze względu na bezpieczeństwo i legalne stosowanie pojemników dla żywności. Z drugiej strony brak jest dokładnej definicji przydatności technologicznej w obowiązujących obecnie przepisach czy standardach jakościowych, chociaż wspomina się o tym w literaturze naukowej.

 

Ponadto niezbędne jest przeanalizowanie zagadnienia przydatności technologicznej z perspektywy różnych oddziałujących na nią czynników jak: skład chemiczny pojemników dla żywności czy materiałów będących z nią w kontakcie; klasyfikacja technologiczna pojemników; profil chemiczny pakowanej żywności; proces produkcji i pakowania; oraz zagadnienie właściwych procedur przechowywania materiałów do produkcji opakowań i pakowanych produktów. Niniejsza praca ma za zadanie przedstawić kilka praktycznych zastosowań w nawiązaniu do relacji między składem chemicznym materiałów do produkcji opakowań a przewidywalnym zachowaniem pojemników w „normalnych warunkach”.