Tytuł: | Codzienność doświadczeń zdrowotnych a tożsamość zawodowa nauczycieli kultury fizycznej | | Autor: | Agnieszka Zalewska-Meler | | ISBN: | 978-83-7850-636-2 | | Ilość stron: | 354 | | Data wydania: | 05/2014 | | Format: | 16.0x23.5cm | | Wydawnictwo: | Impuls | |
| Cena: | 34.00zł | |
Nadanie tytułu pracy podyktowane jest tym, że narrację badanych w całości przenika kategoria codzienności, która zdaniem P.L. Bergera i T. Luckmanna „[…] jest zorganizowana wokół »tutaj« mojego ciała oraz »teraz« mojej teraźniejszości”, co oznacza, iż jest doświadczana „[…] w różnych stopniach bliskości i oddalenia, zarówno w sensie przestrzennym, jak i czasowym”. Ciało człowieka staje się układem odniesienia dla własnej niepowtarzalności (ciągłości) i odrębności. Codzienność niosąca „indywidualny ryt” jej doświadczania wymyka się opisywaniu jej w sposób jednoznaczny (stały), tzn. pozostaje – jak to ujęła E. Hałas – w coraz to większym stopniu pod wpływem lokalnych, prywatnych obszarów życia osoby. Stwierdzenie to uważam za szczególnie ważne, gdyż opisane wyniki badań stanowią w tej publikacji jedynie miniteorię, czyli tworzą teorię niskiego szczebla ogólności, która może się przyczynić do lepszego zrozumienia polisemii aktywności zawodowej nauczyciela kultury fizycznej (często w świadomości społecznej nieprzekraczającej poziomu stereotypu „wuefiarza”).
W określaniu tworzonych w umysłach badanych nauczycieli obrazów zdrowia posłużyłam się fotografią, gdyż jak to ujął H.-G. Gadamer: „Interpretujemy, patrząc, słuchając, doznając”. Przypisując znaczenie aktywności samopoznania badanych nauczycieli KF – rekonstrukcji odpowiedzi na pytanie: „Kim jestem jako nauczyciel kultury fizycznej?” – w strukturze pracy wydzieliłam: część teoretyczną, składającą się z czterech rozdziałów, gdzie starałam się przybliżyć instrumentarium pojęciowe niezbędne do stworzenia „wspólnoty zrozumienia” prezentowanego opracowania; część, w której zaprezentowałam wyznaczoną tu codziennością perspektywę badań jakościowych (uzasadniłam dokonany wybór oraz metodykę postępowania badawczego); część prezentującą wyniki badań własnych, której poszczególne podrozdziały zostały zakodowane na drodze podjętej praktyki interpretacyjnej. Raport końcowy z badań stanowi formę zamknięcia opracowania, które może się okazać przedpolem dalszych dociekań badawczych. Autorka
|