W swojej najnowszej książce Roger Penrose opisuje śmiałą hipotezę konforemnej kosmologii cyklicznej, będącą próbą odpowiedzi na pytanie, co było przed Wielkim Wybuchem.

Chociaż mogłoby się wydawać, że jest to zbyt trudna tematyka dla osób niezajmujących się zawodowo kosmologią, autorowi udaje się przedstawić te zagadnienia w sposób niezwykle przystępny.

Penrose wyjaśnia szczegółowo pojęcie entropii, opisuje proces powstawania i parowania czarnych dziur i tłumaczy, dlaczego druga zasada termodynamiki nie musi stać w sprzeczności z koncepcją wszechświata cyklicznego. Wszystko to okrasza przejrzystymi, narysowanymi przez siebie ilustracjami i diagramami.

Lektura „Cykli czasu” stwarza wszystkim zainteresowanym nauką niezwykłą okazję do poznania z pierwszej ręki najnowszych śmiałych hipotez, które zwykle omawia się jedynie w artykułach naukowych i w wąskim gronie specjalistów.

Rozdziały:

Część I. Druga Zasada i jej tajemnice
1.1. Niepohamowany marsz przypadkowości
1.2. Entropia jako liczenie stanów
1.3. Przestrzeń fazowa a boltzmannowska definicja entropii
1.4. Trwałość pojęcia entropii
1.5. Nieuchronny wzorst entropii w przyszłości
1.6. Dlaczego przeszłość jest inna?

Część II. Niebywale wyjątkowy charakter Wielkiego Wybuchu
2.1. Nasz rozszerzający się Wszechświat
2.2. Wszechobecne mikrofalowe promieniowanie tła
2.3. Czasoprzestrzeń, stożki zerowe, metryki i geometria konforemna
2.4. Czarne dziury i osobliwości czasoprzestrzenne
2.5. Konforemne diagramy i granice
2.6. Wyjątkowość Wielkiego Wybuchu

Część III. Konforemna kosmologia cykliczna
3.1. Połączenie z nieskończonością
3.2. Struktura konforemnej kosmologii cyklicznej
3.3. Wcześniejsze hipotezy świata przed Wielkim Wybuchem
3.4. Miejsce Drugiej Zasady
3.5. Konforemna kosmologia cykliczna a grawitacja kwantowa
3.4. Wnioski obserwacyjne