Podstawowym celem książki jest opisanie czasu politycznego w świadomości społecznej, jego cech oraz różnych orientacji temporalnych wytworzonych i wykorzystywanych w dyskursie politycznym przez polskie elity symboliczne po 1989 roku. Zadaniem autora było także wyjaśnienie sposobów „wykorzystania” kategorii czasowych do tworzenia ówczesnej rzeczywistości politycznej czy też funkcjonowania społeczeństwa z wykorzystaniem kategorii temporalnych.

Główna tematyka pracy koncentruje się wokół kilku podstawowych pojęć, które określają badaną rzeczywistość: zmiany społecznej, czasu społecznego, elit symbolicznych oraz wykorzystania przez nie kategorii temporalnych do zbudowania uprzywilejowanych w dyskursie politycznym reprezentacji społecznych. Wynika z tego podstawowa teza niniejszej pracy. Głosi ona, że kategorie temporalne służyły polskim elitom symbolicznym do „kontrolowania” rzeczywistości poprzez instrumentalne działania zmniejszania lub zwiększania w społeczeństwie poczucia społecznego lęku. Manipulacje były niekiedy najbardziej skuteczną metodą tworzenia dominacji politycznej poprzez narzucanie ówczesnej sytuacji politycznej własnej definicji temporalnej.