Czołgi T-26 to największy sowiecki program pancerny z lat trzydziestych, który rozpoczął się od licencyjnej produkcji brytyjskiego wozu Vickers 6-Ton. Choć w czołgach zachowano podstawowe elementy pierwowzoru, Armia Czerwona przeprowadziła szereg modyfikacji wieży i uzbrojenia, z których zasadniczą było zastosowanie armaty kalibru 45 mm w roku 1933. Pojazdy te produkowano ówcześnie w większych ilościach aniżeli jakiekolwiek inne czołgi na świecie aż do rozpoczęcia drugiej wojny światowej.

 

W latach 1931-1940 wyprodukowano większą liczbę T-26 aniżeli wynosiła łączna produkcja czołgów w Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech i Stanach Zjednoczonych. Książka omawia rozwój konstrukcji T-26, jak też i jego zastosowanie bojowe, począwszy od wojny domowej w Hiszpanii, przez Chiny, wojny z Polską oraz Finlandią, aż po katastrofalne dla Armii Czerwonej bitwy Operacji Barbarossa toczone latem 1941 roku.