Prezentowana czytelnikom książka nawiązuje do dwóch nurtów współczesnych badań nad funkcjonowaniem języka: krytycznej analizy dyskursu oraz — w znacznie większym stopniu — semiotyki komunikacji społecznej.

Głównym punktem rozważań Autora jest dynamiczne funkcjonowanie systemu języka w dyskursach współczesności.
Omawiane są takie zagadnienia, jak: współdziałanie funkcjonalnych aspektów języka — semantyki i pragmatyki, problem przekodowania w komunikacji międzykulturowej, problem relatywizmu pragmatycznego (m.in. relacji między kodem, komunikatem a środowiskiem), problem ekspansji konsytuacji i kontekstu.

Skupienie uwagi na tych zagadnieniach spowodowało, że w drugiej połowie XX i na początku XXI wieku językoznawstwo w dużym stopniu zostało zdominowane przez takie kierunki, jak lingwistyka tekstu (w szczególności analiza dyskursu czy analiza konwersacji), lingwistyka kognitywna, socjologia języka, etnolingwistyka. Do takiego stanu rzeczy przyczyniły się trzy, opisywane w monografii czynniki: postmodernizm, demokratyzacja i globalizacja.