Medytacja rozumiana jako uważność (ang. mindfulness) wywołuje aktualnie potężny odzew społeczny (wśród dzieci, młodzieży, starszych, w szkolnictwie, wojsku, policji, sporcie, medycynie, psychiatrii, psychologii, psychoterapii itd.) i rezonans naukowy (w latach 2010-2016 wydano 74 600 publikacji, w tym ponad 3 000 badań naukowych, oraz ponad 50 metaanaliz). Jawi się więc potrzeba usystematyzowania tego rozległego obszaru praktyki i wiedzy.

Autor książki - praktyk i badacz medytacji - wychodząc naprzeciw tym oczekiwaniom, opracował, sytuując tematykę w szerokim kontekście kulturowym oraz interdyscyplinarnym, pierwszy na świecie podręcznik, który dotyczy rozumienia pojęcia medytacji, obszarów jej praktycznych zastosowań oraz kompatybilności z chrześcijaństwem.

Autor panuje nad ogromnym rozmiarem badań nad uważnością (od religioznawstwa poprzez neuropsychologię po kognitywistykę), przeprowadza w swoim podręcznikowym i wielostronicowym dziele syntezę wiedzy na temat stanu badań nad tym problemem i opatruje je krytyką zawodową. Pisząc «zawodową», mam na myśli język, jaki dominuje w pracy: to rozprawa przeznaczona dla psychiatrów, psychologów i psychoterapeutów oraz (pod koniec) także dla chrześcijan zainteresowanych uważnością i medytacją jako praktyką wzbogacającą ich duchowość.
prof. dr hab. Zbigniew Pasek

Monografia stanowi wartościową publikację poświęconą psychologicznym aspektom praktyk medytacyjnych, której szczególnymi atutami są:
1) wszechstronność perspektywy badawczej (obejmuje religioznawstwo, psychologię, psychiatrię, neurologię, kognitywistykę, teologię);
2) poziom metodologiczny (wyznacznikiem doboru literatury są metaanalizy);
3) praktyczny charakter (możliwość stosowania praktyk medytacyjnych w różnych obszarach życia).
dr hab. Stanisław Głaz, prof. AI