Z przyjemnością formułuję po lekturze prezentowanej do wydania książki opinię o jej wielorakich walorach, wewnętrznym zróżnicowaniu i bogactwie, o wadze naukowej i znaczeniu wszystkich rozdziałów, które stanowią autorskie rozprawy poświęcone najczęściej niopracowanym dotąd fragmentom dorobku poety. Poloniści, nadrabiając zaniedbania poprzednich pokoleń, wynagrodzili symbolicznie Naruszewiczowi „krzywdę”, o której pisał niegdyś Juliusz Wiktor Gomulicki.
Monografia okaże się niezbędną pomocą na biurkach historyków literatury oświecenia oraz dawniejszych i nowych epok, interesującą i pomocną lekturą dla literaturoznawców innych specjalności, ważną pomocą dydaktyczną użyteczną w akademickim i szkolnym procesie nauczania literatury.
Jak część pierwsza Czytania Naruszewicza, tak i druga przynosi wiele interpretacji utworów dotąd niedocenianych przez badaczy, wręcz pierwszy raz analizowanych szczegółowo i profesjonalnie, a także reinterpretacje utworów osadzonych w szerszych kontekstach historycznoliterackich oraz ujętych z perspektywy nowych zainteresowań humanistyki.
Barbara Judkowiak