Tom 18. serii "Media początku XXI wieku" wydawanej wspólnie z Instytutem Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego.

Jest to książka o jednej z ważniejszych polskich debat współczesnych, która trwa już wiele lat i która zapewne nigdy się nie zakończy. Autorka zresztą dobrze panuje nad językiem wywodu i nad dyscypliną narracji, nawet powiem więcej - pracę czyta się swobodnie i z niejaką przyjemnością.

Publikacja ma styl myślenia, który charakteryzuje pewien dystans - ale równy wobec wszystkiego i wszystkich - do opisywanych faktów, zjawisk i postaci. Autorka korzysta z wielu przekazów i źródeł, daje ich bogaty przegląd i zawsze spokojny oraz fachowy język i styl, stonowany osąd i elegancję sformułowań. Notabene, rozdział I, w którym autorka omawia drogę do stanu wojennego oraz prawne próby rozliczenia jego autorów, z punktu widzenia wymogów sztuki historiograficznej jest wręcz wzorcowy.