Książka rozpoczyna serię poświęconą II wojnie światowej. Autor stara się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego Niemcy zaufali Hitlerowi. Analizuje cechy charakterystyczne społeczeństwa niemieckiego pierwszej połowy XX wieku (postrzeganie samego siebie, nadzieje i fobie) oraz osobowość i poczynania przywódcy III Rzeszy, jego charyzmę i umiejętność oddziaływania na tłumy. Z kart książki wyłania się obraz społeczeństwa, porwanego nie tyle programem NSDAP, co emocjami wywołanymi przez wodza, potrafiącego po mistrzowsku tym społeczeństwem manipulować, dzięki wykorzystaniu jego obaw i oczekiwań.

Zdaniem autora właśnie to spowodowało, że naród tak ciężko doświadczony podczas I wojny światowej bez wahania podążył za człowiekiem, który rozpętał kolejny, o wiele straszniejszy konflikt światowy.