Jest to obszerna pozycja naukowa wpisująca się w naukowy dyskurs o zjawisku dzieci ulicy, jego różnych obszarach i płaszczyznach, które systematycznie potrzebują uaktualnień oraz rzetelnego spojrzenia badawczego.

Autorka zjawisko dzieci ulicy definiuje głównie poprzez uwzględnienie funkcji ulicy, wieku dziecka i dysfunkcjonalności podstawowych środowisk wychowawczych dziecka: rodziny i szkoły. Zwraca uwagę na rolę strukturalnych predykatorów przyczyniających się do ucieczki dzieci na ulicę. Podkreśla destrukcyjne następstwa migracji zarobkowych rodziców. Zwraca uwagę na zjawisko anomii towarzyszące przemianon społeczno-ekonomicznym, kulturowym i przestrzennym, które również sprzyja pogłębianiu się problemów młodych ludzi.

Całość recenzowanej monografii dopełniają uogólnienia i wnioski. Jest to bardzo inspirująca część pracy. Uzyskane wyniki przeprowadzonych badań mogą przyczynić się do zerwania pewnych stereotypów dotyczących zjawiska dzieci ulicy. Autorka postuluje konieczność prowadzenia dalszych badań, głównie uwzględniających korelacje pomiędzy poszczególnymi czynnikami etiologicznymi w procesie stawania się dzieckiem ulicy. Zwraca także uwagę na konieczność uwzględniania tych przyczyn w pracy z dziećmi funkcjonującymi w środowisku ulicy.