Niejednokrotnie wydaje się nam, że wiele przeczytaliśmy już na ten temat, oglądaliśmy filmy, nauczyliśmy się na lekcji historii, a jednak za każdym razem książka poświęcona tej tematyce porusza nas do głębi, wstrząsa, zmusza do współprzeżywania i namysłu nad złem, okrucieństwem i ludobójstwem.

Książka ukazuje los dzieci w KL Auschwitz-Birkenau, przypomina, wstrząsa, daje świadectwo zagłady – nie tylko fizycznej, ale i moralnej. Jak wskazuje autorka, ten temat nie był wcześniej socjologicznie problematyzowany. Z dokumentów, zapisów, różnorakich źródeł nie wydobywano podmiotu jakim było dziecko i jego socjalizowanie się w warunkach obozowych; nie poświęcano mu odrębnej, dogłębnej, wielozakresowej analizy. Autorka bazuje na źródłach zastanych, m.in. na wydanych wspomnieniach Ocalonych Dzieci Oświęcimia oraz własnych badaniach prowadzonych z Ocalonymi. Po latach dociera do bezpośrednich świadków, przeprowadza z nimi wywiady, które pozostają w archiwum Muzeum.