Autyzm wczesnodziecięcy należy do tych zespołów zaburzeń psychospołecznego rozwoju dziecka, które budzi żywe zainteresowanie przedstawicieli bardzo wielu dyscyplin nauki: medycyny, psychologii, pedagogiki i socjologii, ale również osób związanych z kulturą i sztuką. Jest bowiem znakiem, czy wręcz piętnem drugiej połowy XX wieku, tym bardziej bolesnym, iż dotyka dziecko we wczesnej fazie jego życia i rozwoju.
Praca jest oryginalna i nowatorska, ma duże znaczenie dla teorii i praktyki autyzmu wczesnodziecięcego. Autorka zadała sobie trud nawiązania kontaktów z innymi ośrodkami naukowymi, które koncentrują swoje zainteresowania badawcze wokół psychospołecznego rozwoju dzieci autystycznych i postanowiła zrealizować bardzo poważne zadanie – dokonać tłumaczenia techniki, służącej diagnozie rozwoju teorii umysłu oraz programu terapii tej teorii, a następnie sprawdzić drogą eksperymentu pedagogicznego ich przydatność w działaniach interwencyjnych.
Książka z pewnością będzie przydatna w kształceniu studentów pedagogiki i psychologii. Zainteresuje praktyków związanych z procesem wychowania i edukacji dzieci z autyzmem wczesnodziecięcym, a także rodziców tych dzieci.
