Wznawiając w setną rocznicę utworzenia pułku Dzieje ułanów jazłowieckich, których pierwsze wydanie ukazało się trzydzieści lat temu, pragnęliśmy przede wszystkim ponownie złożyć hołd ułanom ówczesnego mjr. Konstantego Plisowskiego, którzy na dalekim Kubaniu, w jakże trudnych warunkach, podjęli starania o wolną Ojczyznę, następnie z bronią w ręku najpierw wywalczyli sobie imię ułanów jazłowieckich, a później skutecznie obronili upragnioną przez wszystkich i niedawno zdobytą niepodległość.

 

Oddajemy cześć kolejnym pokoleniom żołnierzy pułku, którzy w latach 1921–1939 służyli w jego szeregach, a w 1939 r. starali się spełnić nierealny w tamtych warunkach obowiązek obrony państwa. Pamiętamy również o tych, którzy na obczyźnie podjęli trud odtwarzania pułku oraz zachowania jego nazwy i barw, przeobrażenia go w formację pancerną, a później walczyli o niepodległość we Francji, w Belgii, Holandii i Niemczech, a gdy nie było im dane zakosztować owoców zwycięstwa, kontynuowali za granicą swoją misję bez munduru.

 

Pragniemy przypomnieć młodszym pokoleniom dzieje pułku kawalerii, który w II Rzeczypospolitej miał najdłuższą nieprzerwaną historię, a ponadto jako jedyny pułk kawalerii polskiej został odznaczony za dwie kampanie konne.