W niniejszym V tomie dzieł zebranych Kanta zamieszczone zostały jego dwie główne rozprawy z zakresu filozofii religii i metafizyki moralności: Religia w obrębie samego rozumu (1793) oraz Metafizyka moralności w dwóch częściach: Metafizyczne podstawy nauki prawa i Metafizyczne podstawy nauki o cnocie (1797).

Po publikacji Religii w obrębie samego rozumu Kant spotkał się z upomnieniem, udzielonym w imieniu króla Friedricha Wilhelma II przez ministra departamentu szkolnego i kuratora uniwersytetów Johanna Friedricha Wöllnera. Zakazano mu wówczas wypowiadać się publicznie na tematy religijne. Po śmierci króla w 1798 roku filozof poczuł się zwolniony z tego zakazu, publikując, nawiązującą w pierwszej części do materii sporu, a więc do problematyki religijnej, rozprawę Spór fakultetów. Treść tej pracy stanowi więc swoistą kontynuację treści Religii w obrębie samego rozumu