Publikacja stanowi prezentację polskiego liberalizmu, którego korzenie odnajdujemy w fizjokratyzmie w połowie XVIII w. Szczytowymi osiągnięciami polskiej myśli liberalnej są zaś koncepcje Szkoły Krakowskiej z lat 20. i 30. XX w. Liberalizm polski nawiązuje do podstawowych założeń liberalizmu zachodnioeuropejskiego, nie jest jednak wobec niego wtórny — cechuje go odrębność i oryginalność. Uwidaczniają się w nim wpływy polskiej tradycji intelektualnej poprzednich wieków, ze szczególnym w niej miejscem demokracji jako wartości. Myśl liberalna w Polsce najpełniejszy swój wyraz odnalazła na płaszczyźnie ekonomicznej, dla której polityka była dopełnieniem.

Polska myśl liberalna od połowy XVIII do lat 30. XX w. ewoluowała, opierając się jednak na kanonie podstawowych wartości takich, jak wolność, własność, indywidualizm. Polscy teoretycy liberalizmu pozostawili bogatą spuściznę teoretyczną, która była obecna w kulturze duchowej narodu, choć nie przekładała się na praktykę życia społecznego.