Obraz cyfrowy wprowadza rewolucję w formy postrzegania tożsamości oraz otaczającego nas świata. Pracuje na rzecz tożsamości rozplenionej, oderwanej od zakładanego podłoża, multiplikującej się, relacyjnej, zmiennej. Jednostki pozbawione uniwersalnej istoty odnajdują się w innym niż dotychczas świecie, stanowiącym system wzajemnych połączeń a nie hierarchię bytów.

System wzajemnych połączeń stanowi odejście od perspektywy racjonalnego indywidualizmu oraz od świata podzielonego na istotę i formę, na byt i jego przejawy. Wraz z przekroczeniem tych źródłowych dla kultury Zachodu dualizmów świat i człowiek odzyskują całościowość. Można mówić tu o pewnego rodzaju holizmie, wskazującym, że wszystko jest ze wszystkim połączone interakcyjnie. Taką nową perspektywę epistemologiczną proponuję nazwać „epistemologią jak gdyby”, wprowadzającą „podmiot tak jakby”.