Autorka poddaje refleksji najbardziej podstawowe problemy związane z filologią – zaczynając od tego, czym ona właściwie jest. Czy jest metodą badania faktów literackich, czy dziedziną wiedzy, jaki jest jej zakres (literatura powszechna czy literatury poszczególnych języków), jej usytuowanie wobec innych metod i dziedzin literaturoznawstwa, a nawet nauk humanistycznych. Cenna jest część książki traktująca o eksperymentach literackich, określanych rozmaitymi nazwami: poezja konkretna, sztuka deiktyczna, liberatura.

Komentowanie poszczególnych utworów zostało poprzedzone wnikliwymi i erudycyjnymi rozważaniami kwestii nazywanych dawniej korespondencją sztuk; szczególnie dużo miejsca poświęcając zagadnieniu ekfrazy, która jest sytuowana w kontekstach teoretycznoliterackim i filologicznym oraz w związkach z retoryką.

Świetne są interpretacje utworów eksperymentalnych Marianny Bocian, Mariana Grześczaka, Aleksandra Rozenfelda, ukazujące ich światopoglądowe sensy; coś, co wydawało się dotąd grą estetyczną, nabiera powagi i znaczenia, wnosząc sensy antropologiczne, a czasem i metafizyczne.