Filozofia japońska jest napisana w sposób przystępny, jasny i prosty, ma też wiele walorów podręcznikowych. Stanowi nie tylko kopalnię wiedzy na temat filozofów japońskich różnych okresów, lecz także poglądową historię filozofii japońskiej, bogatą zarówno w rzetelne opracowania faktograficzne, jak i interpretacyjne. Autorzy podkreślają unikatowość mentalności japońskiej, kontestując utarty stereotyp o zapożyczonych od Chińczyków, Indusów i Europejczyków stylach filozofowania Japończyków. Dostrzegają też oryginalność i koherencję japońskich systemów filozoficznych, wywodzonych z wyjątkowej kultury i tradycji Japonii, korzeniami tkwiącej wprawdzie w cywilizacyjnych zapożyczeniach z kontynentu, ale twórczo odmiennej i nowatorskiej.

Refleksja autorska wnosi zarazem wiele w zakresie interpretacyjnym. Rzuca nowe światło na tradycyjne przejawy mentalności Japończyków, mającej niebagatelny wpływ na ekspansję cywilizacji japońskiej oraz jej osiągnięcia gospodarcze i polityczne. Poszukiwanie odpowiedzi na pytanie, skąd bierze się tego typu myślenie, jest niezwykle ważne dla zrozumienia historii kultury japońskiej, gdyż często wywodzi się jej logikę tylko z tradycji starochińskiej (konfucjanizm) i starobuddyjskiej oraz nie docenia się wkładu mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni w budowę odrębnej tożsamości kulturowej, której jądrem jest filozofia japońska.