Niniejsza książka jest rezultatem prac badawczych międzynarodowego zespołu historyków i przedstawicieli pokrewnych dyscyplin humanistycznych, zorganizowanego przez Instytut Historii Uniwersytetu Rzeszowskiego. W jego skład wchodzi kilkudziesięciu naukowców z Polski, Ukrainy, Austrii, Słowacji, Czech, Węgier i Rosji. Ich współpraca zaowocowała już trzema wartościowymi tomami zbiorowymi poświęconymi dawnej Galicji (ostatnio: Galicja 1772-1918: problemy metodologiczne, stan i kierunki badań, Rzeszów 2011).

Obecny zbiór dotyczy problematyki ważnej i w ostatnich dziesięcioleciach nieco zaniedbanej. Rola Galicji w powstaniu styczniowym była już bowiem przedmiotem opracowań naukowych, ale w ciągu ubiegłych 30-40 lat niewiele powstawało na ten temat solidniejszych, źródłowych studiów. Dlatego też inicjatywa historyków rzeszowskich, zakrojona na bardzo szeroką skalę, godna jest najwyższego uznania. Warto przy okazji podkreślić, że dotyczy ona problematyki kontrowersyjnej, ponieważ znaczenie wysiłku zbrojnego Galicji w latach 1863-1864 bywało oceniane w sposób diametralnie zróżnicowany.