Książka pt. Globalizacja w kulturze. Upowszechnienie czy uproszczenie? to niewątpliwie jedna z najciekawszych zbiorowych prac poświęconych problematyce globalizacji w kulturze, przygotowanych przez polskie ośrodki naukowe w ostatnich latach.

Niewątpliwym atutem jest ukazanie wielostronnego spojrzenia na zjawisko globalizacji i związane z nim pytanie, czy konsekwencją globalizacji w sferze kultury jest upowszechnienie czy uproszczenie. Autorzy artykułów przechodzą od rozważań ściśle teoretycznych do oglądu najprzeróżniejszych aspektów życia codziennego, analiz i interpretacji zjawisk należących do różnych dziedzin sztuki, kultury, literatury.

Fascynuje rozległość czasowa opisywanych przejawów uniwersalizacji, globalizacji: od czasów antycznych po pierwsze dziesięciolecie XXI wieku. O wartości tomu decyduje także różnorodność stosowanych przez badaczy metod, wynikająca już choćby z faktu umieszczenia w książce wypowiedzi badaczy należących do różnych dziedzin nauki i sztuki: mamy tu artykuły i głosy w dyskusji socjologów, historyków literatury, filologów, filozofów, historyków, teatrologów, kulturoznawców, pedagogów, politologów, antropologów kultury, teologów, aktorów, malarzy i muzyków.

W każdej części tomu odnajdujemy teksty znakomite i artykuły, z którymi jako czytelnik chciałbym dyskutować, polemizować. Ale i ten aspekt jest wartością Globalizacji w kulturze. Upowszechnienie czy uproszczenie?. Mam nadzieję, że książka będzie inspirować nie tylko do dalszych badań, ale i naukowych polemik, na temat nie tylko zjawiska globalizacji, ale i sposobów opisu i interpretacji problemu.