Interdyscyplinarność i wielowymiarowość badań wyłaniają się z analiz prowadzonych w naukach o bezpieczeństwie. Do stanu takiego przyczyniło się przejście od nauk wojskowych ku naukom o bezpieczeństwie i obronności. W ten sposób wyłoniły się nie tylko nowe obszary eksploracji, ale także konieczność poszukiwania nowych narzędzi badawczych, ich identyfikacja i implantacja.

 

Akademia Sztuki Wojennej we współpracy z innymi ośrodkami akademickimi podjęła badania, których celem stało się zdiagnozowanie stanu teorii i praktyki bezpieczeństwa narodowego oraz określenie jego głównych kierunków rozwoju. Rezultaty podjętych badań zawiera ta książka, która stanowi propozycję nowych i efektywnych formuł badawczych oraz edukacyjnych.

 

Monografia, ze względu na poruszaną problematykę dotyczącą tożsamości właściwej naukom o bezpieczeństwie oraz o związanych z nią: metodologii, paradygmatów oraz kierunków badań i kształcenia, stanowi unikatową pozycję na rynku wydawniczym.