Książka jest poświęcona Herodesowi Attykowi, jednej z najbardziej intrygujących postaci II wieku n.e., okresu największego rozkwitu cesarstwa rzymskiego. Ten grecki arystokrata i milioner, słynny sofista, rzymski konsul, przyjaciel i nauczyciel cesarzy wzbudzał wśród współczesnych zarówno podziw, zazdrość, jak i nienawiść. 

Autor prowadzi narrację w sposób bardzo wyważony, zachowując dystans do opisywanej postaci. Wyciągane wnioski są oparte na starannej analizie przekazów źródłowych i dyskusji z tezami pojawiającymi się w literaturze przedmiotu. Warto podkreślić dbałość o język i elegancję stylu, co wydaje się niezwykle ważne w przypadku charakteryzowania bohatera uważanego za jednego z największych retorów swojej epoki. Autor stara się, by książka nie była kolejną erudycyjną pozycją naukową adresowaną do wąskiego kręgu specjalistów, ale mogła zainteresować szersze grono odbiorców.