Autorka rozważa szczególny mechanizm dotyczący językowego funkcjonowania człowieka, tzw. leksykon umysłowy, poprzez porównanie dwóch grup badawczych, widzących i niewidzących użytkowników języka. Posługuje się metodami rozwiniętymi na gruncie psychologii i językoznawstwa, a wykraczając poza te dziedziny, sytuuje swe badania w obrębie zagadnień psycholingwistycznych.
Książka składa się z trzech części:
Cz. I omawia granice między leksykonem umysłowym a wiedzą pozajęzykową, oraz prezentuje historię słowników pojęciowych i ich współczesne zastosowania do nowoczesnych słowników, jakimi są bazy leksykalne online (WordNet).
Cz. II formułuje hipotezy dotyczące prawidłowości struktury hiererchicznej leksykonu umysłowego.
Część III poświęcona jest roli informacji wzrokowych w tworzeniu hierarchicznej struktur semantycznej leksykonu umysłowego. Na uwagę zasługuje zwłaszcza zagadnie werbalizmu i kompensacji językowej osób niewidomych.
Książka polecana dla językoznawców, psychologów, pedagogów specjalnych (logopedów i tyflopedagogów oraz specjalistów technik komputerowych).
