Monografia ukazuje proces zawiązywania małżeństwa, traktowany zarówno jako transformacja diady intymnej, jak i selekcja matrymonialna.

 

W pierwszej części autorka analizuje proces instytucjonalizacji i uprawomocnienia heteroseksualnych związków seksualnych w perspektywie historycznej, genezę i rozwój instytucji zaręczyn, społeczne reguły wyboru partnera matrymonialnego oraz sposoby wyjaśniania prawidłowości funkcjonowania rynku matrymonialnego. Bazując na badaniach empirycznych prowadzonych w trzech typach środowiska lokalnego w województwach wielkopolskim i lubuskim, pokazuje zakres i kierunek przemian praktyk obyczajowych w procesie selekcji partnerów, zaręczyn, narzeczeństwa oraz rytuałów ślubnych, jakie zaszły po II wojnie światowej do dziś.

 

Autorka stara się odpowiedzieć na pytanie: kto decyduje się na małżeństwo w dobie destandaryzacji wyborów życiowych i legitymizacji zróżnicowanych biografii związkowych? Prezentuje także własny model rozwoju diady intymnej, wskazując tym samym, jak trajektoria zawiązywania małżeństwa jest współcześnie odbierana w jednostkowym, bezpośrednim doświadczeniu kobiet i mężczyzn.