Koniecznym elementem konstytucjonalizacji prawa w Polsce jest horyzontalny wymiar wolności i praw człowieka. Tezy tej nikt nie kwestionuje, jednak nie była ona dotychczas przedmiotem szerzej zakrojonych badań. Potrzeba ich prowadzenia jest oczywista z trzech powodów. Po pierwsze, ze względu na ścisłe związki polskiego prawa z systemami prawnymi innych państw, w szczególności członków Unii Europejskiej. Po drugie, ze względu na ujednolicanie międzynarodowych standardów ochrony praw człowieka i, po trzecie, ze względu na potrzeby praktyki, która jest coraz częściej konfrontowana z horyzontalnym wymiarem praw człowieka.

Monika Florczak-Wątor takie badania podejmuje. Za bardzo interesującą uważam analizę poszczególnych modeli horyzontalnego obowiązywania praw konstytucyjnych. Autorka przedstawia własną ich charakterystykę, sposób funkcjonowania oraz ocenia je pod kątem realizacji ochrony praw konstytucyjnych.

Czytelnik uzyskuje dzięki temu aktualny i reprezentatywny obraz współczesnego stanu badań i praktyki orzeczniczej w zakresie horyzontalnego obowiązywania praw. Monografia ta powinna nie tylko zapoczątkować dyskusję nad horyzontalnym wymiarem praw człowieka gwarantowanych przez polską Konstytucję, lecz także stanowić jej główny punkt odniesienia.