W publikacji przedstawiono interesujące i zaangażowane wypowiedzi osób bezpośrednio związanych z polską humanistyką na temat jej aktualnej kondycji, szczególnie w przestrzeni akademickiej.

 

Praca nie wpisuje się w nurt myślenia o „kryzysie humanistyki”, ale wychodząc od pewnej niepokojącej diagnozy, za cel stawia konstruktywną refleksję nad możliwymi rozwiązaniami i dalszymi perspektywami.

 

Autorzy poruszają problemy związane z rozumieniem humanistyki jako dziedziny ukierunkowanej na przeszłość oraz na przyszłość, obecnością humanistyki polskiej w świecie i światowej w Polsce, interesują ich zagadnienia „wierności” dyscyplinie oraz transdyscyplinarności, a także formalne i praktyczne aspekty akademickiego kształcenia, również na studiach doktoranckich. Podjęta także zostaje kwestia kondycji doktoranta w obecnym modelu. Całość wieńczy zapis dyskusji, w której udział wzięli autorzy poszczególnych tekstów oraz zainteresowani słuchacze sympozjum „Humanistyka z widokiem na Uniwersytet”, które odbyło się w marcu 2015 r. na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej UAM