Rewolucja informacyjno-telekomunikacyjna w powiązaniu z globalizacją liberalizacji leżą u podstaw zmiany charakteru konkurencji. Wyraża się to w poszukiwaniu źródeł przewagi konkurencyjnej w synergicznych efektach różnego typu innowacji technologicznych, produktowych, organizacyjnych oraz marketingowych.

Wobec nasilającej się z tych powodów konkurencji nowego typu, z początkiem XXI w. innowacjom i innowacyjności nadano charakter fundamentalnych kategorii ekonomicznych, decydujących o konkurencyjnych przewagach przedsiębiorstw i odrabianiu dystansu rozwojowego gospodarki krajowej.

Innowacyjność postrzegana jest współcześnie jako potrzeba wyższej konieczności ze względu na cele biznesowe przedsiębiorców, pozycję konkurencyjną krajów, cele rozwojowe Unii Europejskiej.

Wobec nierozwiązanego ciągle problemu niedostatecznej innowacyjności, usprawnienie zarządzania innowacyjnością we współczesnej zglobalizowanej i coraz powszechniej opartej na wiedzy gospodarce wymaga modernizacji refleksyjnej kapitału ludzkiego (Giddens 2006; Beck i in. 2009) dla zwiększenia liczby i tempa innowacji. W tych warunkach (Kaufman 2004) klasyczne ujęcie innowacji (Schumpeter 1960), a także inne ujęcia oparte na teoriach głównego nurtu ekonomii (Gomułka 1998), wydają się niewystarczające do badań problematyki innowacyjnej. W badaniach i opracowaniu zastosowano szerokie podejście do rozumienia innowacji, jako wdrażanych zmian o znamionach nowości, których suma korzyści we wszystkich sferach bytu ludzkiego jest dodatnia.

W literaturze przedmiotu innowacyjność jest rozpatrywana w kontekście makroekonomicznym i mikroekonomicznym. Jednakże w obu podejściach w niedostatecznym stopniu diagnozowana jest innowacyjność postaw. Tymczasem od innowacyjności ludzi zależy ich własne powodzenie, sukcesy organizacji, której są pracownikami, menedżerami, a tym bardziej właścicielami, a także całej gospodarki krajowej.

Rozdziały:
 
1. Dystans innowacyjny gospodarki Polski jako uzasadnienie podjęcia tematu
1.1. Definiowanie innowacji i innowacyjności
1.2. Międzynarodowe standardy badań nad innowacjami
1.3. Międzynarodowa pozycja Polski według europejskiego rankingu innowacyjności
1.4. Zachowania innowacyjne w Polsce w świetle dokumentów rządowych i statystyk międzynarodowych
1.5. Wyłaniające się ogólne wnioski i pytania badawcze
 
2. Wieloaspektowy charakter innowacyjności
2.1. Innowacyjność jako warunek korzyści z integracji i umiędzynarodowienia gospodarki
2.2. Innowacyjność jako miara sprawności systemu gospodarczego i podstawa nadrabiania dystansu rozwojowego
2.3. Innowacyjność jako czynnik modernizacji przedsiębiorstwa
2.4. Innowacyjność jako podstawa budowy pozycji konkurencyjnej firmy
2.5. Innowacyjność jako czynnik sukcesu przedsiębiorstwa i zasób strategiczny
2.6. Innowacyjność w kontekście kapitału intelektualnego przedsiębiorstwa
2.7. Zachowania organizacyjne w kontekście innowacyjności .
 
3. Podmiotowy charakter innowacyjności — założenia metodologiczne badań
3.1. Rozumienie innowacji i innowacyjności w prowadzonych badaniach
3.1.1. Redefinicja innowacji
3.1.2. Dowartościowanie innowacyjności o aspekt podmiotowy
3.2. Konsekwencje dla innowacyjności różnych ujęć podmiotowości
3.3. Uniwersalny charakter indywidualnych kompetencji innowacyjnych
3.4. Konceptualizacja podmiotowego modelu innowacyjności
 
4. Porterowski klaster jako obszar badawczy innowacyjności
4.1. Teoretyczne aspekty klastra w kontekście przemian struktur koordynacji działań innowacyjnych
4.1.1. Ogólne problemy koordynacji z punktu widzenia innowacyjności
4.1.2. Przebieg rynkowej koordynacji transakcji
4.1.3. Hierarchiczny sposób koordynacji działań
4.1.4. Sieci jako alternatywny system koordynacji działalności innowacyjnej
4.2. Porterowski klaster jako struktura upowszechniania zachowań innowacyjnych
4.2.1. Porterowski klaster w roli struktury sieciowej
4.2.2. Idea klasteringu w koncepcjach regionalnego rozwoju innowacyjności
4.2.3. Aksjologiczne reguły logiki sieciowej odniesione do klastra
4.2.4. Kapitał społeczny jako źródło wzrastającej roli klastrów
 
5. Kompleksy instytucjonalne jako źródło uwarunkowań innowacyjności
5.1. Interpretacja instytucji i ich implikacji
5.2. Wyznaczniki zachowań innowacyjnych w przestrzeni kompleksów instytucjonalnych z uwzględnieniem gospodarki sieci i modernizacji
5.2.1. Klimat rodziny i pokrewieństwa
5.2.2. Misja instytucji edukacyjnych w logice sieci
5.2.3. Kapitał odpowiedzialności innowacyjnej instytucji religii
5.2.4. Wyznaczniki proinnowacyjnych instytucji ekonomicznych .
5.2.5. Instytucje prawa
5.2.6. Instytucje polityczne
5.3. Kultura w kontekście proinnowacyjnych instytucji
5.4. Przeznaczenie nauki
5.5. Problemy spójności instytucjonalnej w kontekście kształtowania innowacyjności
 
6. Empiryczna weryfikacja zachowań innowacyjnych podmiotów działających w ramach porterowskiego klastra
6.1. Etapy analizy empirycznej oraz dobór metod badawczych
6.2. Empiryczne aspekty funkcjonowania Klastra jako obszaru badawczego
6.2.1. Właściwości Klastra wybranego do badań
6.2.2. Stan dotychczasowych badań nad innowacjami w województwie podkarpackim w kontekście idei klastrowej
6.2.3. Postrzeganie korzyści z przynależności do Klastra
6.2.4. Percepcja innowacji przez menedżerów Firm Klastra
6.3. Menedżerowie wobec problemów podmiotowości w innowacyjności
6.4. Weryfikacja percepcji komponentów innowacyjności jako uniwersalnej kompetencji innowacyjnej
6.5. Podsumowanie
 
7. Empiryczna weryfikacja znaczenia kompleksów instytucjonalnych w zachowaniach innowacyjnych podmiotów porterowskiego klastra
7.1. Innowacyjność jako funkcja zachowań innowacyjnych w zakresie wiedzieć, chcieć, umieć i potrafić – wyniki modelowania ekonometrycznego
7.2. Wyniki identyfikacji, klasyfikacji i badania znaczenia kompleksów instytucjonalnych dla zachowań innowacyjnych społeczności Firm wybranego Klastra
7.3. Szacowanie wpływu uwarunkowań instytucjonalnych na kształtowanie poziomu dojrzałości innowacyjnej
7.4. Wnioski z badań empirycznych
 
8. Wielopoziomowe zarządzanie innowacyjnością z uwzględnieniem podejścia podmiotowego
8.1. Zarządzanie innowacyjnością w ujęciu podmiotowym w świetle współczesnych problemów zarządzania przedsiębiorstwem
8.1.1. Obszary problemowe w obrębie zarządzania/rządzenia innowacyjnością
8.1.2. Zarządzanie innowacyjnością z poziomu przedsiębiorstwa
8.1.3. Poziomy systemu zarządzania innowacyjnością od strony podmiotowej
8.2. Zewnętrzne obszary strukturalizownia instytucji dla podmiotowego modelu doskonalenia zachowań innowacyjnych
8.2.1. Harmonizacja podmiotowego modelu innowacyjności z wyzwaniami globalizacji
8.2.2. Harmonizacja europejskiej koordynacji strategicznej i założeń Strategii Lizbońskiej z podmiotowym modelem innowacyjności
8.2.3. Harmonizacja podmiotowego modelu innowacyjności ze społeczeństwem informacyjnym
8.2.4. Harmonizacja podmiotowego modelu innowacyjności z wymogami gospodarki opartej na wiedzy
8.2.5. Państwo jako katalizator proinnowacyjnych reform instytucjonalnych