Jedna z najbardziej prowokacyjnych i najciekawszych książek w filozofii analitycznej, swego rodzaju ikona tej filozofii. Autor rozwija tu przedstawioną przez siebie w latach 70-tych (w LOT 1) hipotezę języka myśli, języka umysłowego, połączoną z obliczeniową koncepcją umysłu.

Pomysły z LOT 1 wywołały interdyscyplinarną debatę, a właściwie – jak zwykle w przypadku Fodora – wściekłą, zaciętą i emocjonującą polemikę. LOT 2 ją podsumowuje, aktualizuje i rozwija, oczywiście wciąż w stylu zaczepnym, charakterystycznym dla autora. Przynosi też nowe idee, m.in. kompozycyjność myśli, a także pobudzające do myślenia analizy i krytyki teorii najwybitniejszych myślicieli analitycznych: Quine'a, Wittgenteina, Sellarsa, Putnama, Dennetta, Ryle’a, Brandoma i innych.