Autorka w swej książce podejmuje się opisu ślubu jako jednego z fenomenów kulturowych. Sytuując badania w obszarze szeroko pojętego językoznawstwa antropologicznego ze szczególnym uwzględnieniem teorii językowego obrazu świata (JOS). Prezentuje ona wybrany fenomen procesualny, wieloaspektowy oraz wysoce heterogeniczny. Z jednej strony ślub pozostaje głęboko zanurzony w długiej tradycji, tak polskiej, jak i europejskiej, z drugiej zaś okazuje się podatny na zmiany zachodzące w obyczajowości współczesnych społeczeństw.

Poparte subtelnymi i przemyślanymi rozważaniami natury teoretycznej analizy empiryczne, odwołujące się do niezwykle bogatego i zróżnicowanego materiału - systemowego i tekstowego - pozwoliły uzyskać holistyczny obraz wyodrębnionego wycinka rzeczywistości.