Książka Natalii Krzyżanowskiej jest miejscem spotkania dwóch zainteresowań Autorki. Jedno z nich dotyczy stanu polskiej sfery publicznej i kondycji polskiego dyskursu publicznego.

Z obszernego spektrum tej problematyki badaczka wybiera doniosłą kwestię obecności kobiet w polskiej sferze publicznej po 1989 roku. Choć w tym obszarze nie brakuje opracowań cząstkowych, to jednak dostrzegalny był do tej pory brak studiów przeglądowych – i tę właśnie lukę ze swadą i znawstwem przedmiotu wypełnia Autorka. Natomiast w kompetentnie opracowanej warstwie metodologicznej książka wpisuje się z jednej strony w interdyscyplinarną dziedzinę analizy dyskursu, ściślej w część tej dziedziny, którą określa się mianem Krytycznej Analizy Dyskursu, a z drugiej – w tradycję myśli i studiów feministycznych.

Rezultat jest godny szerszego zainteresowania i dyskusji – nie tylko w środowisku naukowym, lecz także poza nim.