W publikacji przedstawiono analizę konstytucyjnoprawnego wymiaru koncepcji „responsibility to protect” (odpowiedzialności za ochronę) przeprowadzoną w dwojaki sposób. Z wewnętrznego punktu widzenia odpowiedzialność za ochronę może nieść ze sobą implikacje dla porządków konstytucyjnych państw w zakresie sposobu wykonywania przez nie wynikającej z suwerenności odpowiedzialności za ochronę ludności przed masowymi zbrodniami.

 

W książce podjęto próbę odpowiedzi na pytania o uzasadnienie oraz prawne konsekwencje tej odpowiedzialności, w szczególności o wpływ takiego rozumienia suwerenności na jej relację z zasadą ochrony praw człowieka. Z zewnętrznego punktu widzenia odpowiedzialność za ochronę może wpływać na prawo konstytucyjne państw, które jako członkowie społeczności międzynarodowej asystują w zapobieganiu lub reagują na masowe zbrodnie popełniane w innych państwach.

 

W przypadku uregulowań konstytucyjnych RP, analizie tej podlega konstytucyjnoprawne uzasadnienie udziału w realizacji odpowiedzialności społeczności międzynarodowej z uwzględnieniem interesu narodowego Polski oraz to, jakie podmioty i na jakich zasadach powinny decydować o takim udziale.