W prezentowanej książce autorka analizuje historię pojęcia i koncepcji sztuki prymitywnej na tle zmieniających się w ciągu ponad pięciu wieków okoliczności politycznych, społecznych i kulturowych.

Punktem wyjścia są procesy kolonizacji i ich konsekwencje dla sposobów postrzegania przez Europę Nowego Świata, jego mieszkańców, kultury i sztuki. W końcu, jak pisal Hans Belting, historia kolonizacji była też wojną obrazów.

Na gruncie teorii kolekcjonerstwa, przeplatanej zagadnieniami z teorii sztuki, muzealnictwa, estetyki, antropologii, politologii i historii, Hanna Schreiber rozpatruje sposoby zbierania i metody wystawiania artefaktów pozaeuropejskich, od pierwszych prywatnych gabinetów osobliwości w XVI wieku do wybranych współczesnych kolekcji i wystaw muzealnych.

Dzięki analizie najważniejszych pism teoretycznych i wydarzeń artystycznych wskazuje punkty zwrotne dla kształtowania się wizerunku sztuki prymitywnej w zdominowanym przez europocentryczną perspektywę zachodnim uniwersum sztuki i muzeów.