Książka dla profesjonalistów, a jednocześnie podręcznik akademicki dla studentów wyższych lat studiów do przedmiotów związanych z public relations. Autor rozszyfrowuje w niej takie terminy, jak: pseudowydarzenie, "czwarta władza", media relations, press relations, przekaz medialny, dziennikarze-eksperci itp. Kompleksowo omawia zagadnienia związane z tworzeniem i utrzymywaniem prawidłowych relacji z szeroko pojętymi mediami. Autor nie tylko porządkuje dotychczasową wiedzę na temat media relations, ale wprowadza do tej dziedziny również nowe elementy – m.in. nowy model uprawiania public relations i nowe aspekty procesu kreowania "wydarzeń" na użytek mediów. Książka oparta jest na bogatej literaturze polskiej i zagranicznej, zawiera wiele przykładów z praktyki.

Rozdziały:

ROZDZIAŁ 1. Media relations jako kluczowa dziedzina PR                   27
1.1. Miejsce relacji: organizacja–media w strategii public relations             28
1.2. Media – pośrednik i Świadek                                30
1.3. Media – niezbędne nagłośnienie a konkurencja na rynku informacyjnym       31
1.4. Media a system społeczno-polityczny                           32
1.5. „Wolne media” – znaczenie terminu dla dziennikarza i specjalisty w dziedzinie public relations                                34
1.6. Media – kreator sytuacji kryzysowych („dziennikarstwo śledcze”)           36
Zadania kontrolne                                        38
Zalecana literatura                                       39

ROZDZIAŁ 2. Ustalenie modelu relacji: specjalista w dziedzinie politycznego public relations–dziennikarz                                40
2.1. Dominujàcy paradygmat badań                              40
2.2. Modele „pośredniczenia”                                 41
2.3. Modele: dwukierunkowy asymetryczny i dwukierunkowy symetryczny         44
2.4. Właściwy model media relations                              46
Zadania kontrolne                                        49
Zalecana literatura                                       49

ROZDZIAŁ 3. Rola mediów we współczesnym systemie demokratycznym        50
3.1. Demokracja – środowisko wspólne dla wolnej prasy i public relations         50
3.2. Kompetencje „czwartej władzy”                              52
3.3. Normatywne ujęcie funkcji mediów w systemie liberalno-demokratycznym      54
3.4. Zderzenie założeń teorii „czwartej władzy” z rzeczywistościà              57
3.5. Potrzeba profesjonalizmu wśród podmiotów rynku informacyjnego          58
3.6. Ewolucja pozycji mediów w kierunku „czwartej władzy”                60
3.7. Archaiczność koncepcji „czwartej władzy”                        63
Zadania kontrolne                                        64
Zalecana literatura                                       64

ROZDZIAŁ 4. News a pseudowydarzenie                             65
4.1. News (news story)                                      65
4.2. Podstawowe typy newsów                                  69
Księgarnia PWN: Wojciech Jabłoński - Kreowanie informacji
4.3. News jako efekt „negocjacji”                                70
4.4. Gromadzenie i przetwarzanie informacji                         72
4.5. Pseudowydarzenie (pseudo-event)                             75
4.6. Pseudoeksperci (pundits)                                  77
Zadania kontrolne                                        78
Zalecana literatura                                       78

ROZDZIAŁ 5. Zasadnicze uwarunkowania politycznych media relations          79
5.1. Polityczne media relations                                 79
5.2. Ustalanie medialnego „porzàdku dnia”/„porzàdku rzeczy” (media agenda setting)  80
5.3. „Wartości” przekazu medialnego (news values)                     82
5.4. Medialny serwis informacyjny jako inforozrywkowe widowisko (news show)     84
5.5. „Dziennikarska perspektywa” (the angle)                         85
5.6. System stałych korespondentów (the beat system of reporters)              86
Zadania kontrolne                                        87
Zalecana literatura                                       87

ROZDZIAŁ 6. Narzędzia i techniki komunikowania stosowane przez specjalistów w dziedzinie politycznych media relations                        88
6.1. Konieczność dostosowania działań PR do wymagań dziennikarza           88
6.2. Specjalista w dziedzinie politycznych public relations jako właściwy nadawca przekazu medialnego                                    90
6.3. Strategia media relations                                  91
6.4. Kontaktowa baza danych (mailing list)                          91
6.5. Wycinki prasowe (press clippings/press cuttings)                      92
6.6. Kreowanie pseudowydarzeń                                93
6.7. Sugerowanie interpretacji „wydarzeń” (poza framing)                  96
6.8. Wywoływanie „dyskusji” wśród pseudoekspertów (spin doctoring)           96
6.9. Ocena projektu komunikacyjnego                             97
Zadania kontrolne                                        98
Zalecana literatura                                       99

ROZDZIAŁ 7. Studium przypadku: pierwsza wojna w Zatoce Perskiej – rok 1991    100
7.1. Geneza politycznego public relations czasu wojny                    100
7.2. Kontekst komunikacyjny                                  107
7.3. Wydarzenia o kluczowym znaczeniu dla rozwoju konfliktu               108
7.4. „Wojna telewizyjna” (TV war)                               109
7.5. Pseudowydarzenia                                     110
7.6. Pseudoeksperci pierwszej wojny w Zatoce Perskiej                   121
7.7. Konkluzja                                          122
Zadania kontrolne                                        123
Zalecana literatura                                       125

ROZDZIAŁ 8. Studium przypadku: druga wojna w Zatoce Perskiej – rok 2003      126
8.1. Kontekst komunikacyjny                                  126
8.2. Wydarzenia o kluczowym znaczeniu dla rozwoju konfliktu               127
8.3. Pseudowydarzenia                                     127
8.4. Pseudoeksperci drugiej wojny w Zatoce Perskiej                     138
8.5. Konkluzja                                          140
Zadania kontrolne                                        141
Zalecana literatura                                       143

ROZDZIAŁ 9. Polityczne media relations w Polsce – ocena skuteczności          144
9.1. Kampania prezydencka 2005 r. – przejawy politycznych media relations         146
9.2. Kampania negatywna – „czarny PR” czy „czarna propaganda”?            146
9.3. Hasła i cytaty prasowe (soundbites)                            150
9.4. Jakość politycznych pseudowydarzeń (konwencje, konferencje prasowe, wyjazdy kandydatów „w teren”)                                   152
9.5. Poziom zintegrowania kampanii: reklamowej i public relations             155
9.6. Sondaże przedwyborcze a poziom media relations                    157
9.7. Kampania dostatecznie „medialna”                            159

Zadania kontrolne                                        160
Zalecana literatura                                       160
Zakończenie                                             160
Słowniczek najważniejszych terminów                           167
Bibliografia                                              172
Indeks                                                 177