Książka traktuje o różnych możliwościach poznania i zbliżenia się do Boga. Napisana jest w pierwszej osobie i zawiera przemyślenia autora na temat wiary (głównie chrześcijańskiej). Autor bez wątpienia jest osobą wierzącą, jednak stawia wiele zarzutów w kierunku nauk Kościoła katolickiego, konserwatywnego stosunku do religii oraz jej kapłanów.
Przedstawia ponadto teorię pierwotnej Myśli, której autorem miał być sam Stwórca, na bazie której pojawił się Wielki Wybuch, a w konsekwencji cały Wszechświat i sam człowiek. Autor uważa człowieka za najwspanialszy twór Boga, który został powołany do życia i opatrzony rozumem właśnie po to, aby poznać i zgłębić otaczający go świat oraz samego Boga.

Autor często zestawia ze sobą podejście do kwestii wiary ludzi z czasów biblijnych ze stanowiskiem współczesnych ludzi. Usiłuje wykazać, że w związku z postępem cywilizacyjnym człowiek jest coraz mądrzejszy, ma szerszą wiedzę o świecie, dzięki czemu jego pogląd na religię oraz Boga jest bardziej krytyczny, co, według autora, jest zmianą na lepsze.
Z książki tej dowiadujemy się, że tylko za sprawą własnego rozumu i nauki ludzie mogą prawdziwie poznać swojego Stwórcę.