Korespondencja przyjaciół opisująca smutną rzeczywistość lat osiemdziesiątych w Polsce, stan wojenny oraz egzystencję solidarnościowych emigrantów we Francji. To również spotkania po latach bliskich sobie ludzi, którzy szukali sposobu na lepsze życie, lepszy świat w realiach epoki peerelowskiej, po mistrzowsku uchwyconych przez Stanisława Bareję, stąd podtytuł Miś II. W istocie – bywało i śmiesznie, i strasznie, ale tak było.