Próba odpowiedzi na pytanie, czy lotnictwo jest w stanie samodzielnie osiągnąć cele strategiczne konfliktu zbrojnego lub czy jest w stanie być decydującą siłą. Praca ma charakter studium przypadków, przy czym do analizy wybrano te konflikty zbrojne, w których lotnictwo podejmowało próbę bezpośredniego osiągnięcia celów strategicznych.

Chodzi tu m.in. o operacje: Rolling Thunder i Linebacker II, operację Desert Storm, Deliberate Force oraz Allied Force. W toku analizy zostały wyodrębnione czynniki zewnętrzne oraz te bezpośrednio związane z mechanizmami użycia lotnictwa, które skonfrontowano z rezultatami operacji.

Na tej podstawie oraz na podstawie wywiadów z dowódcami lotniczymi, autor opracował schemat użycia lotnictwa, który – jego zdaniem – pozwala zmaksymalizować prawdopodobieństwo odniesienia sukcesu.