Bitwa o Anglię - to całość intensywnych przygotowań obronnych oraz bezpośrednich walk lotnictwa brytyjskiego z hitlerowską Luftwaffe od 10 lipca do 31 października 1940 r. Działania Luftwaffe wynikały z dyrektywy nr 16, podpisanej 16 lipca 1940 r. przez Adolfa Hitlera, a szczegółowo sprecyzowane zostały w dyrektywie z 1 sierpnia 1940 r.

 

Dzięki pracy Józefa Zielińskiego, Wojtka Matusiaka i Roberta Gretzyngiera możemy poznać biogramy tych polskich pilotów, którzy przyczynili się do odparcia niemieckiej inwazji na Wielką Brytanię. Wielu z nich nie doczekało końca wojny, polegli na polu chwały w akcjach bojowych Polskich Sił Powietrznych. Inni nie chcąc wracać do kraju rządzonego przez komunistów pozostali na emigracji, gdzie przez wiele lat razem ze swoimi kolegami z RAF kultywowali pamięć o tej największej powietrznej bitwie II wojny światowej.

 

"...Pierwszy polski Dywizjon (nr 303) w 11 Grupie, w ciągu jednego miesiąca zestrzelił więcej Niemców niż jakakolwiek brytyjska jednostka w tym samym okresie..." gen. broni Lord Dowding w "Bitwa o Anglię", sprawozdanie złożone 20 sierpnia 1941 r. Sekretarzowi Stanu ds. Lotnictwa