To książka o fenomenie jakim w XX wieku było polskie wzornictwo, wnętrzarstwo i moda inspirowane sztuką i rękodziełem ludowym. Mimo, że ludowość na sprzedaż może wydawać się dzieckiem czasów peerelowskich, wyrosła jednak z wyrafinowanej koncepcji, którą współtworzyły urzędnicze, naukowe i artystyczne elity międzywojennej Polski. To na wypracowanej wówczas modzie i mechanizmach wytwórczości opierała się Cepelia.
Unikatowe przedsiębiorstwo utworzone już w powojennej, komunistycznej Polsce, które wykształciło własny - cepeliowski styl, naznaczając nim nie tylko oficjalne wnętrza użyteczności publicznej, ale także polskie mieszkania drugiej połowy XX w. Ludowość na sprzedaż była nie tylko sposobem wykorzystania ludowej estetyki w rodzimym wzornictwie, ale wielkim, rozciągniętym na przestrzeni różnych czasów projektem o znaczeniu estetycznym, kulturowym, politycznym i gospodarczym.
