Rozprawa podejmuje temat ważny dla funkcjonowania uczelni, a przecież słabo dostrzegany. Staje się on tym ważniejszy, że współczesne szkoły wyższe podległy istotnej transformacji od czasów swej klasycznej – wczesnodwudzistowiecznej – formy, a stoją w obliczu większych niż dzisiejsze wyzwań związanych gruntowną transformacją edukacji na wszystkich poziomach, po części związanych z wpływem technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz tzw. mediów.

Badania empiryczne stanowią najważniejszą część rozprawy, ukazują przekonywująco jak ograniczony i niedoskonały, a w istocie tradycyjny jest system komunikowania polskich uczelni. Należy wysoko ocenić zakończenie pracy – odniesienie się w nim do postawionego problemu, pytań badawczych i hipotez oraz sformułowanie wniosków i uogólnień.