Baumgarten dzieli metafizykę na następujące działy: ontologia, kosmologia, psychologia i teologia. Taki schemat posłużył Kantowi do jego rozważań z Krytyki czystego rozumu, gdzie stawiając pytanie o możliwość metafizyki, rozumie ją w sensie podziału na metaphysica generalis i metaphysica specialis. Tekst Baumgartena porządkuje i wprowadza pewien zakres terminologiczny utrwalony w dalszej filozofii bez którego trudno zrozumieć Kanta i jego następców.

Metafizyka stała się najpopularniejszym podręcznikiem do wykładów z filozofii na niemieckich uniwersytetach w drugiej połowie XVIII wieku. Sam Kant określił Baumgartena jako jednego z najwybitniejszych metafizyków jego czasów. W dziejach filozofii, autor najbardziej znany jest ze swej koncepcji estetyki, którą jako pierwszy potraktował jako autonomiczny dział filozofii.