Czym jest uczenie się człowieka? Dlaczego ludzie uczą się w różny sposób? Czy sytuacja społeczna może kształtować podejścia do uczenia się? Czy podejścia do uczenia się mogą mieć konstytucję historyczną? Jak podejście do uczenia się wpływa na kształt ludzkiej biografii? Próba odpowiedzi na pytania stanowiła cel tej książki.
W książce postawiono hipotezę zakładającą, że podejścia do uczenia się są konstruowane społecznie. Procedurą sprawdzenia tej hipotezy była analiza sposobów uczenia się (rodzajów podejść do uczenia się) młodzieży posiadającej odmienny kapitał kulturowy.

Książka stanowi rodzaj projektu ukierunkowanego na inne odczytanie teorii uczenia się. Inne, bo z jednej strony socjologiczne, z drugiej natomiast wykorzystujące bardzo rzadko stosowane w pedagogice narzędzie – autorski program komputerowy. Jest ona także pewną próbą odejścia od konwencji pisania o uczeniu się.
Najważniejszym wnioskiem książki jest potwierdzenie stawianej w niej hipotezy. Podejścia do uczenia się są konstruowane społecznie – większość młodzieży o niskim kapitale kulturowym uczy się w sposób linearny, natomiast większość tej o wysokim – klikany.