W odróżnieniu od wielu innych badaczy, autorka nie podąża za moda, nie ulega egzaltacji okruchami codzienności, lecz – zafascynowana koncepcją Eliasa – szuka regularności określających późnonowoczesny porządek społeczny.

Miłość erotyczna, choć zabrzmi to cokolwiek dziwacznie, to pretekst do solidnej roboty teoretycznej, podpartej znajomością piśmiennictwa. Nieczęsto zdarza się, aby ktoś umiał odnosić teorie do tego, co na pozór płynne i ulotne.